چندحدیث از امام علی (ع)
امام على (علیه السلام) :
« إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا أَرَادَ أَنْ يَقْرَأَ أَوْ يَعْمَلَ عَمَلًا [وَ] يَقُولُ: ... «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» فَإِنَّهُ يُبَارَكُ لَهُ فِيهِ.»
« هرگاه بنده اى بخواهد چيزى بخواند و يا كارى انجام دهد و بسم اللّه الرحمن الرحيم بگويد در كارش بركت داده مى شود. »
تفسیر منسوب به امام حسن عسکری ص25
امام على (علیه السلام) :
« ألا فَمَن ثَبَتَ مِنهُم عَلَی دینِهِ وَ لَم یَقسُ قَلبُهُ لِطولِ أمَدِ غَیبَةِ إمامِهِ فَهو مَعی فی دَرَجَتی یَومَ القیامَة»
« بدانید آنان که در زمان غیبت حجت خدا در دین خود ثابت مانده و به خاطر طول مدت غیبت منکرش نشوند، روز قیامت با من هم درجه خواهند بود.»
بحارالانوار(ط-بیروت) ج51 ص109
امام على (علیه السلام) :
«بِئسَ القَرينُ الغَضَبُ: يُبدِى الْمَعائِبَ وَيُدْنِى الشَّرَّ وَيُباعِدُ الخَيْرَ؛»
«خشم همنشين بسيار بدى است: عيبها را آشكار، بدىها را نزديك و خوبىها را دور مىكند.»
غررالحكم، ج3، ص 257، ح4417؛ دانشنامه عقايد اسلامى، ج 9، ص 278
امام على (علیه السلام) :
«شَرُّ النّاسِ مَنْ يَرى اَنَّهُ خَيْرُهُمْ؛»«بدترين مردم كسى است كه خود را بهتر از ديگران بداند.»
غررالحكم، ج 4، ص 168، ح 5701؛ ميزان الحكمه، ج 5، ص 499
امام على (علیه السلام) :
«العامِلُ عَلى غَيرِ بَصيرَةٍ كالسّائرِ عَلى سَرابٍ بِقِيعَةٍ، لا تَزيدُهُ سُرعَةُ سَيرِهِ إلاّ بُعدا؛»
«كسى كه بدون بصيرت عمل كند، مانند كسى است كه به دنبال سراب بيابان راه پيمايد. او هر چه تندتر رود دورتر مى افتد.»
امالی مفید: ص42، ح11