ولادت حضرت مهدی بر شیعیان مبـارک باد.

زندگینامه ی امام زمان (عج)

 

نام: محمد بن الحسن .

 

كنيه: ابوالقاسم.

 

امام زمان(ع) هم نام و هم كنيه حضرت پيامبر اكرم(ص) است. در روايات آمده است

 

كه شايسته نيست آن حضرت را با نام و كنيه، اسم ببرند تا آن گاه كه خداوند به

 

ظهورش زمين را مزيّن و دولتش را ظاهر گرداند.

 

القاب: مهدى، خاتم، منتظر، حجت، صاحب الامر، صاحب الزمان، قائم و خلف

 

صالح.

 

شيعيان در دوران غيبت صغرى ايشان را «ناحيه مقدسه» لقب داده بودند. در برخى

 

 

 

منابع بيش از 180 لقب براى امام زمان(ع) بيان شده است.

 

منصب: معصوم چهاردهم، امام دوازدهم شيعيان و بر پاكننده اولين حكومت واحده

 

جهانى در دوره آخر الزمان.

 

تاريخ ولادت: نيمه شعبان سال 255 هجرى.

 

محل تولد: سامرا (در سرزمين عراق كنونى).

 

نسب پدرى: ابو محمد، حسن بن على بن محمد بن على بن موسى بن جعفر بن

 

محمد بن على بن حسين بن على بن ابى‏طالب(ع).

 

نام مادر: نرجس. نام اصلىِ وى مليكه، دختر يشوعاى، فرزند قيصر روم است.

 

مدت امامت: امامت آن حضرت در دو مرحله است كه به «غيبت صغرى» و «غيبت

 

كبرى» شهرت يافته است.

 

مدت «غيبت صغرى» از هنگام ولادت آن حضرت، در سال 255 تا سال 329 هجرى،

 

به مدت 74 سال بوده است. و «غيبت كبرى» از سال 329 هجرى آغاز و تاكنون

 

ادامه يافته است. اين غيبت همچنان ادامه دارد تا خواست خداوند منان بر ظهور آن

 

حضرت تعلق گيرد. در آن زمان، غيبتش به پايان مى‏رسد وحكومت اسلامى، در

 

سراسر جهان، به رهبرى آن حضرت محقق مى‏گردد.

 

حدیث:

نماز

حضرت مهدی (عج)  فرمودند :    

ما ارغم انف الشیطان بشی ء مثل الصلاة فصلها و ارغم انف الشیطان

هیچ چیز مثل نماز بینی شیطان را به خاک نمی مالد و او را خوار نمی کند ، پس نماز بخوان و بینی شیطان را به خاک بمال .

( بحار الانوار، ج ,53 ص 182 )


 

امام صادق (علیه السلام)می فرمایند:

انما سمی قم لان اهلها یجتمعون مع قائم آل محمد (علیه السلام)ویقومون معه و یستقیمون علیه و ینصرونه .

شهر قم را قم نامیده اند،زیرا اهل قم گرد قائم آل محمد(علیه السلام)جمع می شوند و بااوقیام می کنند و در این راه را استقامت می ورزند و او را یاری می دهند.

  سفینه البحار ،ج2،ص 446